Officina 8” was de experimentele werkplaats in het hart van Piaggio’s innovatie in het midden van de 20e eeuw. Opgericht in 1944 in Pontedera, Toscane, begon het als een geheimzinnige en gespecialiseerde afdeling bekend als de “Officina Sperimentale,” of Experimentele Afdeling. Officieel aangeduid als de achtste sector van de productie, werd Officina 8 belast met het ontwikkelen van Enrico Piaggio’s visie van een betrouwbare en toegankelijke tweewieler – wat uiteindelijk de iconische Vespa zou worden. In eerste instantie was Officina 8 een klein team van elite ingenieurs, tinsmeden en monteurs, dat zich richtte op het bouwen en verfijnen van prototypes. Naarmate het project vorderde, breidde de werkplaats zich uit en verhuisde in 1948 naar een grotere, technologisch geavanceerde faciliteit. Het team voerde rigoureuze tests uit, waaronder hoogteproeven in de Apennijnen, waar voertuigen onder verschillende weersomstandigheden tot het uiterste werden gedreven. Aan het begin van de jaren 1950 was Officina 8 aanzienlijk gegroeid, zowel in omvang als in reikwijdte. Het werd een centrum voor innovatie, dat bijdroeg aan de ontwikkeling van raceauto’s en records vestigde. Met name in 1951 vestigde de Vespa 125cc “Siluro” een wereldsnelheidsrecord, en Vespa zegevierde in de prestigieuze “Sei Giorni” race. Officina 8 was meer dan een werkplaats – het was de geboorteplaats van de Italiaanse motorfiets uitmuntendheid, het mengen van creativiteit, engineering en meedogenloos testen om de toekomst van mobiliteit vorm te geven.